Film należy bardziej do kategorii tych ambitnych, głębokich. Nie polecam oglądać "Motyla..." z nudów czy też z pragnienia dobrej rozrywki. Film należy nie tylko obejrzeć, ale również poczuć.

Zdjęcia - 5/5
Doskonała robota Kamińskiego, zasłużona nominacja do Oskara. Świetnie dopracowane pierwsze ujęcia filmu, zachwycające ukazanie obrazu "z oczu" aktora; po prostu genialne ujęcia, na których miano stać niewielką ilość filmów.

Muzyka - 4/5
Dobra, ale nie rewelacyjna. Dobrze zgrana z obrazami, nagłe przerwy w muzyce (mimo spokojnego rytmu) dodają dynamizmu całej akcji. W większości są to wolne, wzruszające utwory.

Scenariusz - 5/5
Udało się zrobić film na podstawie książki, o której szczerze mówiąc - wcześniej nie słyszałem. Pomimo uprzedzeń do książkowych ekranizacji szczerze mogę powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. Retrospekcje i sny w doskonałych momentach, na pierwszy rzut oka ciężko odróżnić je od rzeczywistości, co jest według mnie wielką zaletą.

Gra aktorów - 4/5
Dobra gra aktorów, ale nie powalająca na kolana. Niezła kreacja głównego bohatera (Mathieu Amalric). Inne role nie były zbyt trudne do odegrania, więc nie ma co oceniać.

Ogólne wrażenie - 9/10
Film pomimo małego rozgłosu trafił do szerokiej grupy odbiorców. Znajdą się pesymistycznie nastawieni krytycy, znajdą się również grupy ludzi zachwyconych tym obrazem. Młodsi widzowie mogą nie zauważyć wszystkich zalet filmu, jednak koneserzy powinni być zadowoleni z seansu.